Hid ljúfa líf

Hif ljúfa líf heldur áfram hérna í lýdháskólanum. Tetta er búin ad vera mjøg vidburdarík og skemmtileg vika. Tad eru fjórir búnir ad eiga afmæli hérna í skólanum svo tad eru búin ad vera fullt af veislum og uppákomum. Vid bjuggum til ”skattejagt” (tad er hrædilegt hvad ég á erfitt med ad muna mørg íslensk ord) handa Leu vinkonu minn fyrir afmælisdaginn hennar. Vid kveiktum á kertum og settum mida sem hún átti ad fylgja eftir gøngunum í skólanum. Teir leiddu hana svo ad litla eldhúsinu okkar tar sem vid bidum eftir henni med morgunmat og gjafir og sungum afmælissønginn. Dønsku afmælissøngvarnir eru svo miklu skemmtilegri en íslenski. Ég er reyndar komin med leid á teim núna tví vid erum ørugglega búin ad syngja tá yfir 100 sinnum sídustu mánudi. Katrine hélt svo upp á afmælid sitt med partýi tar sem allir fengu bjór og tad var dansad og haft gaman. Mikid rosalega mun ég sakna parýanna hérna.

Konflikt løsning námskeidid var allgjør snilld. Tad var madurinn hennar Irene kennarans míns sem hélt tad og hann er snillingur. Vid spjølludum um allt sem vidkemur ágreiningi af øllu tagi og hvernig madur leysir úr ágreiningi. Vid heyrdum alls kyns reynslusøgur og áttum sjálf ad deila eigin reynslu. Ég átti vodalega erfitt med ad muna eftir allvøru rifrildum eda ágreiningi sem ég hef lennt í. Vid tókum próf til tess ad sjá hvernig vid persónur vid erum í sambandi vid ágreining (er ekki eitthvad betra ord yfir konflikt en ágreiningur? Vá hvad ég er gløtud!). Tad var svo merkilegt ad spá í úrlausnirnar eftir tetta próf. Tad passadi svo fullkomlega vid tad hvernig ég er. Ég komst ad ýmsu um sjálfa mig eftir tetta próf. Ég kost líka ad tví ad ástædan fyrir tví ég átti erfitt med ad muna eftir ágreiningi og rifrildum sem ég hafdi lennt í er ad ég er svo mikil skjalbaka! Skjaldbaka er flokkurinn sem ég telst til í prófinu sem ég tók og passadi mér fullkomlega. Skjaldbakan reynir t.d. ad fordast ágreining, reynir ad vera sammála ødrum, tekur tillit til annarra en gleymir ad taka tillit til sjálfs síns, segir sjaldan skodanir sínar og svo framvegis. Ég held ad tetta passi ágætlega vid mig!
Tad var líka gaman ad skoda úrlausnir Leu, Marie og Kirstine sem ég er ad fara med til Bólivíu. Vid erum mjøg ólíkar svo tad er gott ad tekkja adeins inn á hver adra svo vid vitum hvad vid eigum ad passa og hvernig vid eigum ad leysa úr teim ágreiningi sem vid munum standa frammi fyrir. Tær eru búnar ad ákveda ad spurja mig allta trisvar sinnum hvad ég vilji gera, til ad vera vissar um ad ég segi tad sem ég vilji, en fylgi ekki bara tví sem tær vilja!

Svo fór ég á tónleika í bæ hérna rétt hjá. Teir voru ædi. Teir voru haldnir í gamalli kringlóttri kirkju og tad var svo huggulegt. Sídasta lagid sem teir spiludu var ìslensk vøgguvísa (”viltu vaka og vera gód…”), mjøg fallegt.

Í gærkvøldi var tapas kvøld. Allir voru uppáklæddir og ítróttasalurinn var skreyttur med kertum út á allt og málverkum og ég veit ekki hvad. Svo var dansad vid gamla klassíska tónlist og svo var endad á karíókí. Snilldar kvøld.

Á morgun er vinadagur svo Inga vala er ad koma til mín og kannski Óløf. Tetta verdur hátt í 200 manna veisla og ørugglega mikid fyllerí. Ég hlakka mjøg til. Tad verdur spennandi ad hitta vini allra krakkanna hérna og gaman ad sýna stelpunum skólann og ad tær hitti vini mína.

Tad eru bara 41 dagur tangad til ég fer til Bólivíu! Ég fékk hnút í magann í gær tegar tad rann upp fyrir mér hvad er stutt tangad til. Ég verd í burtu í 186 daga…tad er langur tími! Og tad er allveg rosalega margt sem ég tarf ad gera ádur en ég fer. Sem ég er ekki ad fá framkvæmt tví tad er svo gaman tessa daganna og ég vil bara njóta tess ad vera hérna í Lýdháskólanum og vera med krøkkunum á medan ég get. Ég er búin ad vera ad segja øllum ad ég sé ad fara til Bólivíu í janúar og verdi í sex mánudi en ég held ég hafi aldrei allveg áttad mig á tví hvad ég var ad segja. Ég veit voda lítid um hvad ég er ad fara út í. Ég veit ad ég er ad fara til lands tar sem eru tølud tungumál (spænska og 32 ønnur tungumál) sem ég skil ekki neitt (nánast enginn skilur ensku), 50-60 % eru ”indíánar”, 97 % tjódarinnar lifa undir fáttæktarmørkunum, 55% fullordinna eru ólæsir, ungbarnadaudi er mikill og ég verd ørugglega hvítasta manneskjan sem fólk hefur séd svo ég verd aldrei látin í fridi! Ég er komin med vinnu en ekki stad til ad búa á, en tad kemur vonandi á hreint á næstunni.

En ekki misskilja mig. Ég er allveg rosalega spennt og tetta verdur mikid ævintýri og mikil lífsreynsla, tad er ég ekki í nokkrum vafa um. Tad eru náttúrulega forréttindi ad fá ad upplifa svona. Eins og pabbi sagdi tá er þetta frábært tækifæri til að halda áfram að þroska sig og sjá eitthvað alveg nýtt í heiminum. Og alls staðar geta leynst hættur í heiminum, bara á næsta götuhorni þess vegna, ef maður hugsar út í það. Þess vegna á maður ekki að einblína á það slæma sem gæti hugsanlega komið fyrir heldur að bjóða velkomið það skemmtilega, óvænta og áskoranir sem bíða. Og eins og Jón Ingi sagdi tá eru tessir brádum fjórir mánudir á lýdháskólanum búnir ad lída skuggalega hratt svo tveir mánudir í vidbót eru ekki svo mikid. Ég ætla ad hlusta á tessa menn og fara ad einbeit mér ad tví ad hlakka til:)

Helgin mín var allveg vodalega hugguleg. Allgjør svona hafa tad kósý og vera løt helgi. Ég var í bænum allan føstudaginn med Kirstine og Lenu vinkonum mínum úr lýdháskólanum. Vid fórum út ad borda og skodudum í búdur og høfdum tad huggulegt. Ég keypti sídustu Nikolaj og Julie tættina svo vid Laufey horfdum á tá alla um kvøldid. Vid fórum tvisvar í sjoppuna til tess ad kaupa okkur nammi! Á laugardaginn fór ég med Lubbu ad skoda íbúd tví hún tarf ad flytja svo fórum vid út ad borda og kíktum í búdir. Ég eyddi sjúklega miklum peningum í Friluftsland. Ég var ad kaupa mér bakpoka og svefnpoka og skó og regnføt og svona fyrir Bólivíu. Strákurinn sem adstodadi mig og hafdi líka verid ad adstoda mig daginn ádur var svo svakalega kyntokkafullur ad hann hefdi ørugglega getad fengid mig til ad kaupa hvad sem er í búdinni! Vid Laufey skelltum okkur svo í bíó á laugardaginn og svo spiludum vid tegar vid komum heim ú bíóinu. Vid horfdum á Notebook tegar vid vøknudum í gær og ég var búin ad gleyma hvad hún er falleg. Tetta er svooo krúttlega mynd.

Ég veit ad ég er alltaf ad tala um tad en ég hlakka svo mikid til jólanna. Ég hef aldrei á ævi minni hlakkad svona mikid til jólanna ádur. Tad er ordid svo jólalegt í Århus. Svo vorum vid líka ad spila Last Christmas í samspili í dag. Ég var allveg ad missa mig á trommunum. Vid komumst øll í svo mikid jólaskap. En eins og ég ég hlakka mid til jólanna tá kvídi ég enn meira fyrir tví ad fara hédan. Tad verdur svo sorglegt. Tetta eru búnir ad vera svo yndislegir mánudir og ég er búin ad kynnast svo mørgum krøkkum og fá svo margar upplifanir. Ég kvíd tví líka svakalega mikid hvad ég fæ ad vera stutt heima. Tad verdur svo rosalega erfitt ad fara út aftur. En tad týdir bara ad ég tarf ad njóta tess ekstra mikid.

En ég tarf ad fara hætta, tad er ad fara ad koma matur. Svei mér tá, mér finnst ég ekki gera annad en ad borda hérna, tetta er svakalegt! Svo er ég ad fara á námskeid í kvøld. Tad heitir konfliktløsning. Tad er fyrir okkur sem erum í ferdaprógramminu. Hljómar ekki beint spennandi!
Tangad til næst…

Tad er aldeilis langt sídan ég lét í mér heyrast sídast. Tad er samt margt búid ad vera ad gerast hjá mér: - Jón Ingi og Stína komu í heimsókn og sáu skólann minn og hittu alla vini mína. - Ég fór til Køben, fór á fund um læknisfrædina í Kaupmannarhafnarháskóla, gisti á Hótel Hulda og Anna, fór út ad borda med Birgitte vinkonu minni, kærastanum hennar og vini hans, fór tvisvar á kaffihús med Birgitte, versladi med Önnu Elvíru og Ebbu Karen, sá MTV verdlaunin, kíkti á Muse, LA bar og Robertsson og adra stadi sem rifjudu upp gamlar gódar minningar. Ég elska Køben! - Ég heimsótti Laufeyju í Århus tar sem vid fögnudum komu jólabjórsins ásamt Kris. Vid fórum á bar tar sem vid “jólaölssveinar”, ókeypis jólabjór og lifandi jólatónlist. Fórum líka á karókíbar! - Sídasta vika var verkefnavika í skólanum tar sem vid áttum ad vinna verkefni sjálfstætt í stad tess ad mæta í tíma. Ég ákvad ad afla mér upplýsinga um læknisfrædinámid í Danmörku. Ég fór í heimsókn í háskólann í Århus tar sem ég spjalladi vid Evu sem er á fyrstu önninni sinni í læknisfrædi, fór á fyrirlestur hjá fyrstaársnemum um efri útlimina (ég held ad tad hafi allveganna verid umræduefnid, ég skildi takmarkad mikid!) og spjalladi vid námsrádgjafa. Ég fór líka í háskólann í Odense tar sem ég spjalladi vid Gydu sem er á annarri önninni sinni í læknisfrædi. Ég fékk líka ad heyra allt um læknisfrædinámid tar hjá einum prófessornum og nemanda á sjöundu önn sem sýndi mér hluta háskólans. Tad virkar allveg rosalega spennandi! Hápunkturinn var tegar ég fékk ad skoda spítalann. Ég fékk ad fylgja einum fædingarlækninum í tvo tíma tar sem hann var ad spjalla vid verdandi mædur og fedur og gera sónar og adrar skodanir. Tad var svo ótrúlega spennandi. Ég verd meira og meira spennt fyrir tví ad verda læknir...og reyndar líka ad eignast barn...en tad er allt önnur saga;) - Svo var fest í skólanum sem var allgjör snilld! Tad var útileguthema, svo vi grilludum tó tad væri rigning og svo var farid í allskyns leiki og dansad og druklid og sungid fram á morgun! Ég ellssska partýin hérna. - Tad var ítróttamót í skólanum mínum tar sem vid kepptum vid tvo adra skóla í hinum ýmsu ítróttum og leikjum. Ég veit ekki hvort tid trúid mér en ég var í .körfuboltalidinu og stód mig bara ágætlega! Krakkarnir í skólanum voru líka stórhissa! Vid unnum mótid sem var mikil gledi tví tad hefur verid haldid árlega í 19 ár en vid aldrei unnid. Svo vid fögnudum tví audvitad langt fram á nótt. Ég held ad tetta sé fínt í bili. Ég er búin ad gera margt fleira, en tad verdur ad koma seinna. Ég er nefnilega í Århus núna og á date med sjálfri mér! Sængin, nammipokinn, og vídeóspólan bída eftir mér. Ég var mikid ad spá í hvort ég ætti ad fara í bæinn í kvöld eda med Laufeyju í afró en svo ákvad ég bara ad vera heima ein med sjálfri mér. Ég er ekki búin ad vera ein um kvöld í meira en trjá mánudi! Thad er mjög skrítid. Svo thad verdur kósí hjá mér í kvöld. Thad er svona löng helgi í skólanum um tessa helgi thar sem allir fara heim svo ég ætla ad vera hjá Laufeyju. Thad er ad verda komin svo mikil jólastemmning. Ég hef alltaf bölvad tví hvad allt jólatilstand byrji snemma, en núna í ár er ég bara glöd. Ég hlakka svo til jólanna ad thetta fer ekkert í taugarnar á mér. Mér finnst tetta svo notalegt. Ég var med Marie vinkonu minni á kaffihúsi ádan og thad var bara svo hyggeligt. Svo mikid líf í bænum og allir eitthvad svo gladir. Thad vantar samt snjóinn sem thid heima á Akureyri hafid víst nóg af. Thad er eins gott ad thad verdi eitthvad eftir tegar ég kem heim! Ég bid ad heilsa ykkur í bili. Thad væri nú gaman ef einhver myndi kasta svo eins og einni kvedju hérna inn eda einhverju ödru skemmtilegu;) Knús